நீயில்லையென்றால்...

தூக்கமில்லாத இரவுகளோடு போராடித் தோற்றுப்போனபோதும்
கனவுகளுக்கு ஏங்கிய இரவுகள் அதிகம்!
நினைவுகளும் ஞாபகங்களும் ஒவ்வொரு இரவிலும் என்னைக் கொன்று போட்டாலும், உன் நினைப்புடன்தான் உயிர்க்கின்றேன் அதிகாலைகளில்...!
இப்பொழுதெல்லாம்...  அதிவிரைவுச் சாலைகள் எனக்கு ,

பழக்கப்பட்ட ஒழுங்கைகள் போல இருக்கிறது !

வேகங்கள் என்னைப் பயமுறுத்துவதில்லை!
சதா ரணமுமாய் சாவதைவிட செத்துப்போனால் பரவாயில்லை 

என்று தோன்றும்போது,
சில அசாதாரணங்கள் கூட....

சாதாரணமாய் மாறிவிடுகின்றனவோ ?
நான் செத்துத் தொலைந்தால் நன்றாய் இருக்கும்!