கால தேவதையும் நானும்...

முப்பது வருஷங்களாய்த் தெரியும் அவளை,
ஒரு வினாடிகூட எனைவிட்டுப் பிரியாதவள்!
எங்கெல்லாமோ எனை இழுத்துச் சென்றவள்...
இப்பொழுதும், ஒரு கேள்விக்குறியின்மேல்
என்னை உட்கார வைத்திருக்கின்றாள்!?
என் வாழ்க்கையைச் சுற்றவிட்டு  முடிச்சவிழ்ப்பதில்..
அவளுக்குக் கொள்ளைப் பிரியம்!

அவளுக்கென்ன...
அவளது சுவாரஸ்யத்துக்காக
சுவாசிப்பது நானல்லவா?
சுமைகளைச் சுமப்பதும் நானல்லவா?
அவளுக்கெங்கே தெரியப்போகிறது...
அவளோடு கூடவே வாழ்வதின் கஷ்டம்!

நான் சிறுகுழந்தையாய் இருந்தபோதில்...
இனிமையாகத்தானே இருந்தாள்!
எப்படி மாறினாள் என்று...
எனக்கே தெரியவில்லை!?

இன்றல்லாது... என்றாவது ஒருநாள்,
இவளது தொல்லை இல்லாமற் போகும்!
அப்பொழுது என் சுவாசமும்
அவள் கூடவே செல்லும்....  பழகிய பாவத்திற்காக!